شهرستان دماوند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دماوند

اطلاعات کلی
کشور	ایران
استان	تهران
مردم
جمعیت	۷۵۷،۴۵۶ نفر^[۱]
جغرافیای طبیعی
مساحت	۱۲۶km
ارتفاع از سطح دریا	حدود ۲۰۰۰ متر
داده‌های دیگر
پیش‌شماره تلفنی	۰۲۱
وب‌گاه	فرمانداری دماوند
شهرها
دماوند، آبسرد، کیلان، رودهن، آبعلی
تعداد بخش‌ها
مرکزی، رودهن

شهرستان دماوند نام یکی از شهرستان‌های استان تهران در ایران است.

محتویات

۱ تقسیمات کشوری

۲ زبان گفتاری

۳ طبیعت شهرستان دماوند

۴ منابع

۵ پیوند به بیرون

۶ جستارهای وابسته

تقسیمات کشوری

بنابر وب‌گاه وزارت کشور، این شهرستان دارای ۲ بخش است. این دو بخش عبارتند از بخش مرکزی و بخش رودهن. این دو بخش در مجموع شامل ۵ دهستان^[۲]، ۵ شهر^[۳] و ۱۱۱ روستا می باشند.^[۱]

این پنج شهر عبارتند از:

شهر دماوند که علاوه بر چهار محله اصلی در داخل شهر، همچنین شامل روح افزا، اوره، چشمه اعلاء، دشتبان، دشت مزار، مشاء، احمد آباد، گیلاوند و جیلارد می باشد.

شهر آبعلی

شهر رودهن

شهر کیلان که شامل مناطق ساران و فاجان می باشد.

شهر آبسرد

زبان گفتاری

مردم دماوند به زبان فارسی با لهجه دماوندی و زبان مازندرانی یا همان زبان تبری تکلم می‌کنند که در بین محلات گویش های مختلفی وجود دارد.^[۴]^[۵]

طبیعت شهرستان دماوند

در گذشته‌ای نه چندان دور این شهرستان یکی از مراکز مهم کشاورزی و دامداری بوده‌است با تولیداتی همچون: سیب، گیلاس، آلبالو، گردو، سیب زمینی، خیار، زردآلو و دیگر میوه ها و سبزیجات. علاوه بر آن فراورده‌های دامی گوناگونی در این شهرستان تولید می شدند. از سال ۱۳۸۴ بخاطر ساخت‌وسازهای گسترده در زمین‌های این شهرستان، کشاورزی و دامداری در این منطقه کاهش یافته است. عسل از مهمترین تولیدات این شهرستان است. بسیاری از مردم بومی این شهرستان به شکل حرفه‌ای به تولید عسل اشتغال دارند و عده ای درآمد خانواده هایشان از طریق عسل میباشد. به علت وجود گیاهانی همچون آویشن و گون در کوه‌های این شهرستان که خواص دارویی گوناگونی دارند؛ تولید عسل آویشن و عسل گون با خواص دارویی در این شهرستان رواج دارد.^[۶]

انواع گونه‌های کمیاب در این شهرستان وجود دارند. جانورانی همچون کل، بز، میش و پلنگ به عنوان عمده‌ترین حیوانات موجود در حیات وحش این شهرستان شناخته می شوند. علاوه بر آن پرندگان گوناگونی نظیر کبک، تیهو، کبک دری، پرندگان شکاری مانند عقاب طلایی، قرقی، دلیجه در این شهرستان حیات دارند. این درحالی است که گذرگاه قشلاقی پرندگان نایاب شکاری همچون بالابان – شاهین و بحری است. خطراتی همچون احداث معادن در کنار زیستگاه‌های طبیعی و تخریب انسانی این اماکن همچون احداث غیرکارشناسی راه‌ها در این شهرستان از عمده دلایل تهدیدهای زیست محیطی است.^[۷]

از جاذبه های توریستی مهم این شهرستان می‌توان به چشمه اعلاء، مقبره شیخ شبلی، مسجد جامع، حسینیه‌ها، دریاچه تار، دریاچه هویر، تیزآب، سنگ پل، ولیران کوه‌ها، روستاهای اطراف و... اشاره کرد.