اداره دامپزشکی بهارستان

صراط مستقیم

فاطمه زهرا، ام الائمه و بانوی بزرگ اسلام، که سلام خدا بر او باد، به شهادت رسید و عالم خلقت را در غم جان گداز فراقش نهاد. همه هستی در این داغ به سوگ نشست و تاریخ بار سنگین این اندوه را برای همیشه بر دوش گرفت. او دنیا را وداع گفت امّا چراغ هدایت او تا ابد تابناک و روشن خواهد ماند؛ چرا که او راه راست و جادّه رستگاری بود، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم ، فرمود: «خداوند علی و همسرش فاطمه و پسرانش را حجت های خدا بر مردم قرار داد. آنان درهای علم و آگاهی امتند؛ هرکه از آنان هدایت جوید، به راه راست هدایت شود». اینک ما خدا را به این آیه مبارک از قرآن می خوانیم که: «اهدنا الصراط المستقیم»؛ خداوندا، ما را به راه راست هدایت کن و در مسیر پیروی از آن بانوی بزرگ راهمان بر.

مهبط ملایک

سال هاست که حضور خوش بوی تو بهانه نزول فرشتگان آسمان به زمین است و خانه نورانی ات مهبط پرمهر فرشتگان. این زنجیره شوق در تمام لحظات بودن تو پاره نشد. دسته ای می آمدند و دسته ای سرشار از نور مهر تو به عرش پر می گشودند. دسته ای تحفه های الهی می آوردند و دسته ای نور ناب، و اینک نه خانه تو، نه کوچه بنی هاشم و نه مدینه، که عالم خلقت از عرش تا فرش در عزاست. آسمان و زمین به سوگ ایستاده است و فرشتگان خدا سوگوارانی هستند که داغ شهادت جان سوز تو را بر دوش می کشند.

فرشتگانی که به فرموده امام صادق علیه السلام هر صبح و شام، ساعت به ساعت و در هر چشم برهم زدن، بر این مأمن نور نازل می شدند، اینک دم به دم رفتن جان گداز تو را تعزیت می گویند.

خانه رحمت

گرسنه ای درمانده از رنج گرسنگی، شکایت به سوی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می برد. پیامبر او را به منزل همسرانش می فرستد تا او را به خوراکی مهمان کنند، امّا پاسخ می شنود که جز آب در خانه ما چیزی نیست. علی علیه السلام مهمان را به خانه خود می خواند، در خانه کوچک و آسمانی فاطمه زهرا علیهاالسلام نیز جز غذای اندکی برای کودکان چیزی نیست. امّا چشمه سار رحمت دخت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم هرگز لبی را تشنه نمی گذارد. آن بانوی الهی می فرماید: «چیزی جز غذای کودکان در خانه نیست امّا ما مهمان را بر خود مقدم می داریم». فاطمه علیهاالسلام کودکان را سرگرم می دارد و علی علیه السلام از مهمان پذیرایی می کند و آسمان در شگفت از این همه ایثار و رحمت، نزول این آیه مبارکه را به تماشا می ایستد که: «دیگران را بر خود مقدم می دارند هر چند خود بدان نیازمند باشند و کسانی که از بخل نفس خود مصون مانند همانا آنان رستگارانند».

گریه آسمان

مدتی کوتاه از رحلت جان سوز پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می گذرد. عالم خلقت هنوز بار این سوگ عظیم را بر دوش می کشد. داغ فراق پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم برای آنها که جایگاه او را چنان که باید نمی شناختند، قابل تحمل نبود، چه رسد به تو که به پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نزدیک ترین بودی؛ سرشار بودی از معرفت و عشق به رسول خدا. داغ رحلت آن اسوه رحمت، سینه داغ دارت را می سوزاند و وهم این آتش پرسوز اشک هایی بود که لحظه ای نباریدن را تاب نمی آورد. اشک های تو، ای دختر رسول خدا، اگرچه سوز سینه تو را مرهم می نهاد، امّا بر جان عالم خلقت آتش اندوه می زد.

مهمان آسمانی

حتی به قدر لحظه ای کوتاه هم دنیا برای تو جای ماندن نبود؛ که تو هدیه ای آسمانی بودی که تنها برای گذری کوتاه به مهمانی عالم خاک آمده بودی تا رایحه حضورت را در آفرینش بپراکنی؛ تا آسمانی بودن، الهی بودن و از خاک بریدن انسان معنا گیرد؛ تا عشق به خدا و رسول خدا و صبوری در راه خدا تصویر شود؛ تا پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم ، این عصاره مظلومیت و رنج، تنها نماند؛ تا علی علیه السلام ، این آینه بردباری و ایمان، در کشاکش ظلم و عصیان بی یاور نماند. اکنون که بار مسئولیت را به مقصد رسانده ای؛ اکنون که حجت را تمام کرده ای و پدر بزرگوارت از دنیا رخت بربسته است، تو نیز در بهار جوانی چشم به آسمان دوخته، در انتظار عروجی. درود خدا بر تو باد، ای آسمانی ترین میهمان خلقت.

آینه سعادت

فاطمه زهرا علیهاالسلام در فضیلت و شرافت و بلندی مرتبه درّ درخشان عالم اسلام است. او برترین زنان عالم، مادر ائمه معصومین علیه السلام و رابطه بین نبوّت و امامت است و آنچه مایه این بلندی مقام و دلیل این بزرگی رتبه است، اخلاص بی پایان او در عمل، بی رغبتی وافر او نسبت به دنیا، عبادت های بی شمار، انفاق وصف ناپذیر، و صبوری بی انتهای او در راه خداست. آسمانی بودن، الهی بودن و از دنیا و عالم خاکی گریزان بودن آن بانوی الهی آینه ای است که راه سعادت و رستگاری ابدی را به تصویر می کشد. باشد که ما نیز رهرو راه پرخیر آن بانوی آسمانی باشیم.

دریای کرم

چند روزی است که کودکان گرسنه اند. در خانه فاطمه علیهاالسلام ، برترین بانوی عالم، خوراکی یافت نمی شود. سلمان یار وفادار اهل بیت ـ که خود نیز دستی تهی دارد ـ برای یاری نیازمندی گرسنه، از آن چشمه سار رحمت و کرم یاری می طلبد و فاطمه زهرا علیهاالسلام که هرگز سائلی را نرانده و بر سینه درمانده ای دست ردّ نزده است، این بار پیراهنش را به سلمان می دهد تا بفروشد و غذایی برای آن سائل درمانده تهیه کند. سلمان غذایی تهیه می کند و قدری از آن را برای فاطمه زهرا علیهاالسلام و فرزندان او می آورد. امّا از آن بانوی بزرگ چنین می شنود: «ای سلمان، اگر بخششی داشتم، برای خدا بوده است. هرگز از آن برای خود چیزی برنخواهم داشت».

آینه صبوری

چندی از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می گذرد. حقوق اهل بیت پیامبر پایمال ظلم گشته و عهدها از یاد رفته است. فاطمه زهرا علیهاالسلام ، یادگار آن خورشید رسالت، داغدیده و رنج کشیده و تنها، رو به مسجد می کند تا به خطابه ای بر دل های خاموش و یخ زده اطرافیان جرقه ای زند. خطابه این بانوی بزرگ آینه ای است از صبوری ها، آگاهی ها و روشنگری ها. ایشان در ابتدا رضای خواست الهی را به زیباترین صورت به تصویر می کشد و می فرماید: «سپاس خدای را بر آنچه انعام فرموده و شکر همو را بر آنچه الهام نموده و ثنا و ستایش بر آنچه از پیش ارزانی داشته. ستایش او را به پاس همه نعمت ها و مواهب و هدایایی که پیوسته بشر را احاطه کرده و پیاپی از سوی او بر انسان نازل شده که شماره آنها از حوصله عدد بیرون است و مرزهای آن از حد جبران و پاداش فراتر و دامنه آن تا ابد از حیطه ادراک بشر گسترده تر».

آسمانی ترین

بهشت اینک، آغوش گشاده و چشم به راه، از اشتیاق ملایک لبریز است تا تو قدم برنهی و به یمن حضورت هستی دوباره اش بخشی. گوارا باد بر تو! قدم برنه و بار رنج و اندوه این سفر کوتاه و پردردت را به عالم خاک بر زمین بگذار. گوارا باد بر تو بهشت! ای زینت بهشت، آغوش پدر را ببین که گشاده است برای درآغوش گرفتن تو، بار درد اندوه غربت و بی وفایی را بر زمین بگذار و قدم در بهشت گذار که بهشت تشنه دیدار توست، ای آسمانی ترین.

منزلت والا

مقام بلند و منزلت والای صدیقه کبری، دردانه درخشان خاتم پیامبران، تا آن جاست که رسول خدا در این باره خطاب به سلمان، صحابی وفادارشان، می فرمایند: «ای سلمان، هرکه فاطمه دخترم را دوست بدارد، در بهشت همراه من است و هرکه با او دشمنی کند، در آتش دوزخ است. ای سلمان، دوستی فاطمه در صد گذرگاه راه گشاست که آسان ترین آن گذرگاه ها لحظه مرگ و تنهایی قبر و گاه حساب و حشر و گذر از پل صراط است».

نماز آسمانی

نور نماز فاطمه علیهاالسلام امشب زمین و آسمان مدینه را روشن نمی کند؛ نوری که تا دیروز مدینه را چون دانه درّی درخشان می نمود. به فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم : «آن گاه که فاطمه علیهاالسلام در محراب در مقابل پروردگارش به نماز می ایستاد، نورش برای ملایکه آسمان چون نور ستارگان برای اهل زمین می درخشید و خداوند خطاب به ملایکه اش می فرمود: ای ملایکه من، به بنده ام فاطمه بانوی بندگانم بنگرید که در برابر من ایستاده است و اعضایش از ترس می لرزد. او با قلب خویش به عبادتم ایستاده است. شما را گواه می گیرم که دوستدارانش را از آتش دوزخ امان دادم».

طلب یاری

ای دختر رسول خدا؛ ای بهانه هستی عالم؛ ای بزرگ ترین اسوه صبر، اینک آن گونه جان سوز و جان گداز می روی که چشم های صبورترین و مظلوم ترین بنده خدا، علی مرتضی علیه السلام ، نیز لحظه ای نباریدن را تاب نمی آورد. آینه مهربانی و رحمت بودی و اینک با دریایی از درد و اندوه می روی. برای صبوری و تحمل آمده بودی و اینک با کوهی از بار سختی و مصیبت باز می گردی. آمده بودی برای صبوری، برای بردباری و ایستادگی؛ برای آن که در کودکی مادر پدر باشی و در جوانی یاور همسر و اینک همسر داغ دار توست که به تنهایی بار آن همه مصیبت را با درد فراق تو یک جا به دوش می کشد با غسل دادن تو، همه دردها و رنجها را دوره می کند، اشک می ریزد، امّا تاب می آورد. همه صبوری تو و همه بردباری این لحظه های پر درد همسرت علی علیه السلام برای آن بود که گوهر اسلام تابنده بماند و اینک ما دوستداران و عاشقان تو امانت داران آن گوهریم و در حفظ این امانت از تو یاری می خواهیم. یاری مان کن که سخت محتاجیم.

پیمان با اشک

ما دوستداران و عاشقان تو، ای فاطمه، ای گوهر درخشان هستی، ای اسوه ایمان و معرفت ای الگوی عفاف و تقوا، با اشک هامان که زلال ترین گواه عشق ماست، با تو پیمان می بندیم که چشم از آسمان نورانی ایمان بر نداریم؛ عفاف را از تو بیاموزیم؛ پرهیزگاری و بی رغبتی به دنیا را در آینه منش تو ببینیم؛ و دفاع از ولایت را از تو که دمی از پای ننشستی فرا گیریم. امروز ما جوانان با اشک هایمان با تو پیمان می بندیم ـ ای گل سرسبد جوانی ها؛ ای جوهره خلقت؛ ای بوی خوش بهشت ـ که دوستدار تو باشیم و به نادانی دلت را نیازاریم و به غفلتمان آزرده خاطرت نکنیم.

گفتاری در کرامت بانو

عبدالحمید ابن ابی الحدید در کرامت فاطمه زهرا علیهاالسلام چنین می گوید: «رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فاطمه را بزرگ می داشت و اکرام می کرد، اکرامی بسیار زیاد بیش از آنچه کسی گمان کند و بیش از آنچه هر مردی دخترش را بزرگ بدارد و بیش از آنچه پدری فرزندش را دوست بدارد. آن گونه که در محلهای مختلف در جمع خواصّ یا عوام، بارها و بارها و نه یک بار فرمود: همانا او بانوی زنان عالم و او چونان مریم دختر عمران است.... و چه بسیار می فرمود: هرکه او را بیازارد مرا آزرده و هرکه او را به خشم آورد مرا به خشم آورده است؛ چرا که او پاره تن من است».

زیارت فاطمة الزهراء (علیها السلام)
« السّلام علیک یابنت رسول الله ، السّلام علیک یابنت نبیّ الله ، السّلام علیک یابنت حبیب الله ، السّلام علیک یابنت خلیل الله ، السّلام علیک یابنت صفیّ الله ، السّلام علیک یابنت أمین الله ، السّلام علیک یابنت خیر خلق الله ، السّلام علیک یابنت أفضل أنبیاء الله ورسله وملائکته ، السّلام علیک یابنت خیر البریّة ، السّلام علیک یاسیّدة نساء العالمین من الاوّلین والاخرین ، السّلام علیک یازوجة ولیّ الله وخیر الخلق بعد رسول الله ، السّلام علیک یاأمّ الحسن والحسین سیّدی شباب أهل الجنّة ، السّلام علیک أیّتها الصّدّیقة الشّهیدة ، السّلام علیک أیّتهاالرّضیّة المرضیّة ، السّلام علیک أیّتهاالفاضلة الزّکیّة ، السّلام علیک أیّتها الحوراء الانسیّة ، السّلام علیک أیّتها التّقیّة النّقیّة ، السّلام علیک أیّتها المحدّثة العلیمة ، السّلام علیک أیّتها المظلومة المغصوبة ، السّلام علیک أیّتها المضطهدة المقهورة ، السّلام علیک یافاطمة بنت رسول الله ورحمة الله وبرکاته . صلّی الله علیک وعلی روحک وبدنک ، أشهد أنّک مضیت علی بیّنة من ربّک وانّ منْ سرّک فقد سرّ رسول الله ومن جفاک فقد جفا رسول الله ومن آذاک فقد آذی رسول الله ومن وصلک فقد وصل رسول الله ومن قطعک فقد قطع رسول الله ، لانّک بضعةٌ منه وروحه الّذی بین جنبیه کما قال صلّی الله علیه وآله وسلّم . أشهد الله ورسوله وملائکته انّی راض عمّن رضیت عنه ساخطٌ علی من سخطت علیه ، متبرّیٌ ممّن تبّرأت منه ، موال لمن والیت ، معاد لمن عادیت ، مبغضٌ لمن أبغضْت ، محبّ لمن أحببْت ، وکفی بالله شهیداً وحسیباً ، وجازیاً ومثیباً » پس از آن میگویی : « وصلّی الله علیک ، وعلی أبیک محمّد رسول الله ، وعلی بعلک امیر المؤمنین ، وعلی ابنائک الائمة الطّاهرین وسلّم تسلیماً کثیراً » .


زیارت دیگر فاطمه زهراء (علیها السلام)

سپس آنچه را از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده، میخوانی.
« یاممتحنة امتحنک الله الّذی خلقک قبْل أنْ یخلقک ، فوجدک لما امتحنک صابرةً ، وزعمنا انّا لک اولیاء ومصدّقون وصابرون لکلّ ماأتانا به أبوک ، وأتانا به وصیّه ، فإنّا نسألک ان کنّا صدّقناک إلاّ الحقتنا بتصدیقنا لهما لنبشّر أنفسنا بأنّا قد طهرنا بولایتک » .
پس از آن میگویی: « السّلام علیک یاسیّدة نساء العالمین ، السّلام علیک یاوالدة الحجج علی الناس أجمعین ، السّلام علیک أیتها المظلومة الممْنوعة حقّها » .
پس از آن بگو: « اللّهمّ صلّ علی أمتک وابنة نبیّک وزوجة وصیّ نبّیک صلاةً تزلفها فوْق زلفی عبادسک المکرّمین منْ أهل السّماوات والارضین » .