از هپاتیت B بترسید
یك متخصص بیماری‌های عفونی با تاكید بر اینكه اگر فردی به هپاتیت B مبتلا شد بهتر است تا 6 ماه صبر كند و پس از آن آزمایش دهد، گفت: جلوگیری از رفتارهای پرخطر و غیرایمن جنسی بهترین راهكار پیشگیری از ابتلا به این هپاتیت است.
دكتر حمید عمادی با بیان این مطلب كه هپاتیت B یكی از خطرناك ترین انواع هپاتیت‌ها است، گفت: این بیماری در اثر ویروس‌های مختلف ایجاد شده و باعث التهاب و تورم در كبد می‌شود و به بافت كبد آسیب جدی وارد می‌كند. وی افزود: هپاتیت B به راحتی از طریق خون فرد را آلوده می‌كند. همچنین احتمال مبتلا شدن به آن نسبت به ایدز 100 برابر و نسبت به هپاتیت سی، 10 برابر بیشتر است كه ممكن است برخلاف بیماری ایدز از راه های ساده‌ای مانند روبوسی كردن و دست دادن هم فرد به آن مبتلا شود.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشكی تهران، انتقال این بیماری از مادر به فرزند را یكی از شایع‌ترین راه‌های انتقال در این بیماری دانست و تاكید كرد: با وجود اینكه امروزه واكسیناسیون یكی از راه‌های جلوگیری از مبتلا شدن به این بیماری است اما هنوز هم خیلی از مبتلایان به وسیله مادران آلوده درگیر این بیماری می‌شوند.
دكتر عمادی اظهار داشت: اكثر بزرگسالانی كه به هپاتیت B مبتلا می‌شوند در 90 درصد موارد و در طی 6 ماه آینده سلامتی خود را باز می یابند اما در 10 درصد دیگر احتمال ریشه كن شدن این بیماری كم است و در بدن باقی می‌ماند و دیگر آسیبی به سیستم بدن وارد نمی‌كند. وی در ادامه گفت: از این 10 درصد 5 درصد آن ناقلین سالم هستند و 5 درصد دیگر در حال پیشرفت است كه این 5 درصد نیاز به درمان دارند. در گذشته به این حالت ناقلین سالم و حاملین سالم گفته می‌شد و امروزه هپاتیت مزمن غیرفعال نام دارد.
زرد شدن پوست پس از قطع كامل تب در بدن بیمار نشانه ابتلا به هپاتیت B است
این متخصص بیماری‌های عفونی خاطرنشان كرد: علائم بالینی همه هپاتیت‌ها مشترك بوده و مانند آنفلوانزا است كه بیمار دچار درد مفاصل و ماهیچه‌ها، تهوع و استفراغ، خستگی و ضعف، كوفتگی، بی‌اشتهایی و حالت سرماخوردگی می‌شود. همچنین علائم مهمی كه در هپاتیت B وجود دارد، زرد شدن پوست پس از قطع كامل تب در بدن بیمار است.
دكتر عمادی با بیان این مطلب كه در مراحل اولیه بیماری هیچ نوع دارویی به بیمار داده نمی شود و اگر بیمار دچار استفراغ شدید و خونریزی شد تنها اقدامات حمایتی صورت می گیرد، افزود: بعد از گذشت 6 ماه اگر سیستم ایمنی بدن نتوانست با ویروس مبارزه كند، هپاتیت B در بدن بیمار مزمن می‌شود كه در این حالت باید درمان شروع شود.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشكی تهران، مزمن بودن هپاتیت B را به دو نوع تقسیم كرد و ادامه داد: نوع اول زمانی است كه ویروس در بدن و به خصوص در كبد پیشرفت كرده و بافت كبد را از بین می برد و نوع دوم زمانی اتفاق می افتد كه ویروس هپاتیت در بدن بیمار باقی مانده اما در كبد پیشرفت نمی‌كند و باعث آسیب آن نمی‌شود.
وی با بیان این مطلب كه درمان این بیماری یك سال به طول می انجامد، بیان كرد: با توجه به اینكه بیمار در چه مرحله‌ای از بیماری است دو نوع داروی خوراكی كه هیچ گونه عوارضی ندارد و تزریقی كه دارای عوارض شدیدی است برای درمان بیماران تجویز می شود.
دكتر عمادی افزود: داروی اینترفرون نوعی داروی تزریقی است كه بعد از تزریق آن بیمار در چند هفته اول دچار تب، لرز و حالت تهوع می‌شود. همچنین ممكن است كه بیمار دچار افسردگی شود و دست به خودكشی بزند كه بهتر است در ابتدای درمان بیمار را چك كنیم تا مطمئن شویم كه زمینه بیماری افسردگی نداشته باشد.
این متخصص بیماری‌های عفونی در پایان جلوگیری از رفتارهای پرخطر و نا ایمن جنسی، عدم استفاده از سوزن و سرنگ مشترك در معتادان و عدم استفاده از مسواك و تیغ مشترك را در كاهش ابتلا به بیماری هپاتیت B موثر دانست و خاطرنشان كرد: برای پیشگیری از این بیماری بهتر است كه در بدو تولد نوزاد واكسینه شود و توصیه می‌شود اگر فردی به این بیماری مبتلا شد تا 6 ماه صبر كند و بعد از 6 ماه آزمایش دهد تا به موقع بتوان درمان را شروع كرد.
نظر دهید